Diffusion of Innovations in Developing Countries: Blockchain Case Study

Abstrakt

Algorytmy umożliwiające tworzenie rozproszonych rejestrów (Distributed Ledger Technologies, DLT) stanowią obecnie temat coraz częściej poruszany w dyskursach politycznych, gospodarczych oraz naukowych, także w obrębie nauk ekonomicznych. Ich potencjał do zredefiniowania wielu procesów w gospodarce zaczyna być coraz bardziej dostrzegany, a w środowisku naukowym panuje konsensus co do ich rewolucyjnego charakteru. Blockchain stanowi jedną z technologii rozproszonych rejestrów oraz jedną z przełomowych technologii charakterystycznych dla czwartej rewolucji przemysłowej. Jego pojawienie się bywa utożsamiane z wkroczeniem do drugiej ery Internetu. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potencjał, jaki technologia blockchain może mieć dla krajów rozwijających się, i na to, w jaki sposób może się przyczynić do poprawy jakości życia ich ludności oraz do walki z ubóstwem. Za twierdzeniem K. Schwaba, zauważa się, że jest to właśnie "stopień, w jakim kraje są w stanie przyjąć i zaimplementować nowe technologie jest główną determinantą ich postępu". Technologiczna innowacja jest często postrzegana jako kluczowy czynnik długookresowego wzrostu gospodarczego, nie budzi więc wątpliwości fakt, że coraz większa liczba naukowców oraz ekspertów porusza ten temat i stara się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób technologie cyfrowe mogą pomóc zwalczać ubóstwo i stać się czynnikiem poprawiającym poziom życia ludności. O ile państwa rozwinięte szybko implementują pojawiające się rozwiązania i potrafią je wykorzystać do poprawy życia ludności oraz wzrostu i rozwoju gospodarczego, o tyle w krajach rozwijających się nie jest to zjawisko powszechne. Większość najnowszych osiągnięć nauki pojawia się w krajach rozwiniętych, co jeszcze bardziej przyczynia się do ich nierównomiernego rozprzestrzeniania się innowacyjnych technologii, zostawiając w tyle najbiedniejsze państwa. Dlatego tak istotne jest, aby we wspieraniu rozwoju i dobrobytu krajów rozwijających się obecne były transfer technologii oraz związany z nią know-how. Kraje rozwijające się nie powinny lekceważyć potencjału technologii blockchain ani nie wykorzystać szansy, dzięki której mogą stosunkowo niskim nakładem kosztów (zarówno implementacji, jak i późniejszego utrzymania) rozwiązać wiele aktualnych problemów oraz zapewnić dostęp do wcześniej nieosiągalnych usług.(abstrakt oryginalny)