Zmiany zaludnienia okolic Wrocławia w latach 1988-2021 jako wyraz kształtowania miejskiego obszaru funkcjonalnego

Abstrakt

Cel: Celem artykułu jest diagnoza procesu kształtowania się miejskiego obszaru funkcjonalnego Wrocławia, w szczególności strefy podmiejskiej, będącej bezpośrednim zapleczem ośrodka metropolitalnego, i wyznaczenie zasięgu tej strefy.

Metodyka: W badaniach zastosowano analizę kartograficzną, przy czym oparto się na danych dotyczących zaludnienia Wrocławia i terenów przyległych do miasta pochodzących z narodowych spisów powszechnych przeprowadzonych w latach 1988, 2002, 2011 i 2021.

Wyniki: Badania wykazały, że współczesna strefa podmiejska Wrocławia, wyznaczona jako obszar objęty przez procesy suburbanizacji, wykształciła się dopiero po 1988 roku, przy czym jej zasięg nie pokrywa się z miejskim obszarem funkcjonalnym wyznaczonym w oficjalnych dokumentach strategicznych i planistycznych.

Implikacje i rekomendacje: Wyniki badań sugerują celowość wyznaczenia Wrocławskiego Obszaru Miejskiego obejmującego Wrocław i bezpośrednio przyległą do miasta strefę podmiejską, która wymaga szczególnego podejścia w polityce rozwoju, innego niż w odniesieniu do pozostałych części szerokiego Wrocławskiego Obszaru Funkcjonalnego. Zasadne wydaje się też pogłębienie badań w celu precyzyjniejszego wyznaczenia strefy podmiejskiej Wrocławia i rozważenia zmian w podziale administracyjnym.

Oryginalność/wartość: Wszystkie dotychczasowe analizy zmierzające do wyznaczenia miejskiego obszaru funkcjonalnego Wrocławia (podobnie jak innych ośrodków metropolitalnych w Polsce) opierały się na zbiorczych danych statystycznych agregowanych w układzie gmin. W niniejszym artykule przedstawiono próbę delimitacji strefy podmiejskiej w oparciu o dane bardziej szczegółowe, dotyczące poszczególnych miejscowości. W efekcie tak wyznaczona strefa jest mniejsza terytorialnie, ale bardziej jednorodna wewnętrznie.