Innowacyjność jako determinanta rozwoju ukierunkowanego terytorialnie

Abstrakt

Innowacyjność jest kluczową determinantą rozwoju ukierunkowanego terytorialnie. Ze względu na to, że rozwój ten jest skoncentrowany na konkretnym obszarze geograficznym, odnosi się ona do zdolności wprowadzania nowości, unikatowych rozwiązań, a przede wszystkim do wykorzystania wiedzy i tworzenia nowych wartości na danym terytorium. Bezsprzecznie wpływa na tworzenie przewagi konkurencyjnej, wzrost gospodarczy, rozwój sektorów strategicznych, ale też, co należy podkreślić, na współpracę i klasteryzację. Potrzeba wdrażania innowacji wynika nie tylko z konkurencyjności przedsiębiorstw, ale przede wszystkim z konieczności pobudzania specyficznej konstrukcji społecznej, jaką jest terytorium. Stąd innowacyjność we współczesnych realiach społeczno-gospodarczych odnosi się do całej społeczności danego terytorium, jego historii, kultury, wiedzy i umiejętności kapitału terytorialnego. Celem artykułu jest analiza możliwości wdrażania innowacyjnych procesów dla wzmacniania terytorialnego paradygmatu rozwoju, słabo jeszcze rozpoznanego i spopularyzowanego w naukach ekonomicznych, choć słusznie niejednokrotnie utożsamianego z rozwojem przestrzeni społeczno-ekonomicznej (region, mikroregion). Artykuł ma charakter teoretyczny. Zastosowana metoda badawcza to krytyczna analiza literatury przedmiotu.