Sukces a kompetencje pracowników naukowych – perspektywa nauk o zarządzaniu

Abstrakt

W opracowaniu przedstawiono próbę operacjonalizacji określeń: (1)  sukces badacza i (2) kompetencje badacza, w odniesieniu do specyfiki Nauk o Zarządzaniu (NoZ). Cel ten wpisuje się w szersze zamierzenie badawcze polegające na empirycznej weryfikacji zależności pomiędzy wskazanymi kategoriami. Konieczność doprecyzowania tych kategorii wynika ze zidentyfikowanej na drodze studiów literaturowych luki. Studia literaturowe objęły analizę anglojęzycznych opracowań pozyskanych z baz Scopus oraz Web of Science, a w szczególności z kolekcji Social Science Citation Index, Book Citation Index, Conference Proceedings Citation Index, w których podejmowane były badania z przestawianego zakresu. Jednakże podstawę dla przeprowadzonych analiz stanowiły ujęcia polskich autorów, w tym przede wszystkim cykl opracowań profesora Jana Lichtarskiego pt. „Powodzenie działalności badawczej”. Kluczowe ustalenia w zakresie kategorii sukcesu badacza NoZ uwidoczniły się w wyodrębnieniu 5 obszarów umiejscawianych po stronie: (1) charakteru dyscypliny naukowej; (2) badacza; (3) uczelni/instytutów badawczych; (4) rozwiązań systemowych, w tym przepisów prawnych; (5) otoczenia gospodarczego, społecznego i kulturowego. W zakresie kategorii kompetencji badacza nie odnaleziono publikacji, które wprost przedstawiałaby zestaw pożądanych kompetencji badacza NoZ. Odnoszono się jednakże do takowych, głównie w ramach dwóch obszarów: (1) podejść badawczych (dedukcja vs indukcja, podejście nomotetyczne vs idiograficzne); (2) współpracy z określonymi podmiotami (perspektywa dwustronna: badacz-organizacja; perspektywa trójstronna: badacz - organizacja pośrednicząca (konsulting, doradztwo) - organizacja). Na podstawie uzyskanych wyników wnioskowano o implikacjach dla prowadzenia badań empirycznych w analizowanym obszarze.