Zarządzanie ryzykiem jako kluczowy element raportowania ESG zgodnie z dyrektywą CSRD
DOI:
https://doi.org/10.15611/pn.2024.5.03Słowa kluczowe:
ESG, dyrektywa CSRD, dyrektywa CSDD, raport niefinansowy, ryzyko, łańcuch dostawAbstrakt
Cel: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kluczowych aspektów zarządzania ryzykiem w ramach ESG oraz wymagań wynikających z wejścia w życie dyrektywy Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) z perspektywy uczestników łańcucha dostaw.
Metodyka: Aby odpowiedzieć na te zagadnienia, w artykule dokonano przeglądu dostępnej literatury tematu oraz wykorzystano metodę desk research obejmującą analizę aktów prawnych, raportów branżowych i wyników wcześniejszych badań dotyczących wdrażania zasad ESG. Dodatkowo przeprowadzono wywiady bezpośrednie z ekspertami zajmującymi się zrównoważonym rozwojem oraz przedstawicielami przedsiębiorstw objętych obowiązkiem raportowania zgodnie z dyrektywą CSRD.
Wyniki: Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że przedsiębiorstwa podejmują różnorodne działania w celu dostosowania się do nowych regulacji, jednak skala wdrażanych zmian jest zróżnicowana w zależności od branży, wielkości firmy oraz poziomu świadomości w zakresie ESG. Kluczowe wyzwania obejmują m.in. wysokie koszty implementacji, brak jednoznacznych wytycznych interpretacyjnych oraz konieczność gromadzenia i raportowania szczegółowych danych dotyczących zrównoważonego rozwoju. Jednocześnie firmy dostrzegają szereg korzyści, takich jak poprawa wizerunku, większa atrakcyjność dla inwestorów oraz optymalizacja procesów wewnętrznych.
Implikacje i rekomendacje: Na podstawie uzyskanych wyników sformułowano szereg rekomendacji, które mogą wspierać przedsiębiorstwa w adaptacji do nowych wymagań ESG i CSRD. Wśród kluczowych działań wskazano rozwój systemów monitorowania i zarządzania ryzykiem ESG, standaryzację procesów raportowania oraz wzmocnienie współpracy pomiędzy uczestnikami łańcucha dostaw w zakresie wymiany dobrych praktyk. Szczególnie istotne jest wdrożenie nowoczesnych narzędzi cyfrowych, które mogą ułatwić zbieranie i analizowanie danych oraz minimalizować obciążenia administracyjne związane z raportowaniem.
Oryginalność/wartość: Niniejszy artykuł dostarcza aktualnych informacji na temat wpływu dyrektywy CSRD na zarządzanie ryzykiem ESG w łańcuchu dostaw. Opracowanie uwzględnia zarówno perspektywę teoretyczną, jak i praktyczne doświadczenia przedsiębiorstw, co czyni je wartościowym źródłem wiedzy dla menedżerów, analityków biznesowych oraz decydentów odpowiedzialnych za wdrażanie strategii zrównoważonego rozwoju.
Bibliografia
Agami, N., Saleh, M. i Rasmy, M. (2012). Supply Chain Performance Measurement Approaches: Review and Classification. Joms, 1(20). https://doi.org/10.5171/2012.872753
Atkins, B. (2020). ESG History & Status. Pobrano 20 sierpnia 2024 z https://issuu.com/bajacorp/docs/esg_history___status
Baid, V. i Jayaraman, V. (2022). Amplifying and Promoting the “S” in ESG Investing: The Case for Social Responsibility in Supply Chain Financing. Mf, 48, 1279-1297. https://doi.org/10.1108/mf-12-2021-0588
Barbosa de, A. S., Bueno da Silva, L., de Souza, V. F. i Morioka, S. N. (2021). Integrated Management Systems: Their Organizational Impacts. Total Qual Manag Bus Excell, 33, 794-817. https://doi.org/10.1080/14783363.2021.1893685
Bohdanowicz, L. i Aluchna, M. (2023). Determinanty dokonań polskich spółek publicznych w zakresie ESG. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 67(4).
Borralho, M., Hernández-Linares, R., Gallardo-Vázquez, D. i Choban de Sousa Paiva, I. (2022). Environmental, Social and Governance Disclosure’s Impacts on Earnings Management: Family versus Non-Family Firms. Journal of Cleaner Production, 379(1), 134603. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2022.134603
Bravi, L., Santos, G., Pagano, A. i Murmura, F. (2020) Environmental Management System According to ISO 14001:2015 as a Driver to Sustainable Development. CorpSoc Responsib Environ Manag, 27, 2599-2614. https://doi.org/10.1002/csr.1985
Clarkson, M. E. (1995). A Stakeholder Framework for Analyzing and Evaluating Corporate Social Performance. Acad Manag Dorfleitner, G., Halbritter, G. i Nguyen, M. (2015). Measuring the Level and Risk of Corporate Responsibility – An Empirical Rev, 20, 92-117. https://doi.org/10.5465/amr.1995.9503271994
Comparison of Different ESG Rating Approaches. Journal of Asset Management, 16, 450-466.
Esquer-Peralta J., Velazquez, L. i Munguia, N. (2008). Perceptions of Core Elements for Sustainability Management Systems (SMS). Manag Decis, 46, 1027-1038. https://doi.org/10.1108/00251740810890195
Font, X., Walmsley, A., Cogotti, S. i Mccobbes, L. (2012). Corporate Social Responsibility: The Disclosure–Performance Gap. Tourism Management, 33(6), 1544-1553. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2012.02.012
Freundlieb, M. i Teuteberg, F. (2013). Corporate Social Responsibility Reporting – A Transnational Analysis of Online Corporate Social Responsibility Reports by Market-Listed Companies: Contents and Their Evolution. International Journal of Innovation and Sustainable Development, 7(1). https://doi.org/10.1504/IJISD.2013.052117
Friede, G., Busch, T. i Bassen, A. (2015). ESG and Financial Performance: Aggregated Evidence from More Than 2000 Empirical Studies. J. Sustain. Finance Invest., 5(4), 210-233.
Grzesik, K. (2023). Przywództwo w kontekście zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 67(4).
Guthrie, J. i Farneti, F. (2008). GRI Sustainability Reporting by Australian Public Sector Organizations. Public Money and Management, 28, 361-366. http://dx.doi.org/10.1111/j.1467-9302.2008.00670.x
Ioannou, I. i Serafeim, G. (2017). The Consequences of Mandatory Corporate Sustainability Reporting. Harvard Business School Research Working Paper, 11-100.
Jackson, G., Bartosch, J., Avetisyan, E., Kinderman, D. i Steen Knudsen, J. (2020), Mandatory Non-financial Disclosure and Its Influence on CSR: An International Comparison. Journal of Business Ethics, 162, 323–342. https://doi.org/10.1007/s10551-019-04200-0
Jahmane, A. i Brahim, G. (2020). Corporate Social Responsibility, Financial Instability and Corporate Financial Performance: Linear, Non-Linear and Spillover Effects – The Case of the CAC 40 Companies. Finance Res. Lett., 34(101483).
Jayachandran, S., Kalaignanam, K. i Eilert, M. (2013). Product and Environmental Social Performance: Varying Effect on Firm Performance. Strat. Mgmt. J., 34(10), 1255-1264. https://doi.org/10.1002/smj.2054
Jouber, H. (2021). Is the Effect of Board Diversity on CSR Diverse? New Insights from One-Tier vs Two-Tier Corporate Board Models. Corporate Governance, 21(1), 23-61.
Khoury, R. E., Nasrallah, N., Harb, E. i Hussainey, K. (2022). Exploring the Performance of Responsible Companies in G20 during the COVID-19 Outbreak., J. Clean. Prod., 354(131693).
Kinderman, D. (2019). The Challenges of Upwards Regulatory Harmonization: The Case of Sustainability Reporting in the UE. Regulation & Governance, 14(4), 674-697.
Laufer, W. S. (2003). Social Accountability and Corporate Greenwashing. Journal of Business Ethics, 43(3), 253-261. https://doi.org/10.1023/A:1022962719299
Li, Z., Feng, L., Pan, Z. i Sohail, H. M. (2022). ESG Performance and Stock Prices: Evidence from the COVID-19 Outbreak in China. Hum. Soc. Sci. Commun., 9(1), 242.
Nishitani, K., Nguyen, T. B. H., Trinh, T. Q., Wu, Q. i Kokubu, K. (2021). Are Corporate Environmental Activities to Meet Sustainable Development Goals (SDGs) Simply Greenwashing? An Empirical Study of Environmental Management Control Systems in Vietnamese Companies from the Stakeholder Management Perspective. J Environ Manage, (296). https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2021.113364
Oczyp, P. i Mikiewicz, M. (2023). Strategie ESG według najnowszych wytycznych i regulacji. Pobrano ze strony: https://kpmg.com/pl/pl/blogs/home/posts/2023/05/strategie-esg-wedlug-najnowszych-wytycznych-i-regulacji-esgblog.html
Porter, M. E. i Kramer, M. R. (2011). The Big Idea: Creating Shared Value. Harvard Business Review, , 89(1/2), 62-67.
Raport 2023. (b.d.). Global Supply Chain Risk Report. Can Supply Chains Withstand Another Global Disruption Crisis? WTW Global Supply Chain Survey.
Raport Deloitte 2024. (2024a). Deloitte Central Europe Private Equity Confidence Survey.
Raport Deloitte 2024. (2024b). ESG in M&A Trends Survey.
Raport Deloitte. (b.d.). Deloitte TPRM Survey 2022.
Raport EL&SCS. (2023). European Logistics & Supply Chain Sustainability Report 2023.
Raport ESG. (b.d.). Raport koszty i wyzwania ESG, 2023. Polskie Stowarzyszenie ESG.
Samelak, J. (2014). Ramy koncepcyjne zintegrowanego sprawozdania jako formy raportowania CSR. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego We Wrocławiu, 314, 155-165.
Sardanelli, D., Bittucci, L., Mirone, F. i Marzioni, S. (2022). An Integrative Framework for Supply Chain Rating: From Financialbased to ESG-based Rating Models. Total Quality Management & Business Excellence, 1(20). https://doi.org/10.1080/14783363.2022.2069557
Venkatesh, G. (2010). Triple Bottom Line Approach to Individual and Global Sustainability. Problemy Ekorozwoju – Problems of Sustainable Development, 5(2).
Wang, S., Li, J. i Zhao, D. (2018). Institutional Pressures and Environmental Management Practices: The Moderating Effects of Environmental Commitment and Resource Availability. Bus Strateg Environ, 27, 52-69. https://doi.org/10.1002/bse.1983
Zhang, Y., Ruan, H., Tang, G. i Tong, L. (2021) Power of Sustainable Development: Does Environmental Management System Certification Affect a Firm’s Access To Finance? Bus Strateg Environ, 1-17. https://doi.org/10.1002/bse.2839
Zieliński, D. (2023). ESG a wyzwania dekarbonizacyjne przedsiębiorstw działających w Polsce. Studia BAS, 2(74), 127-143.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Kategorie
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Sabina Wyrwich-Płotka, Iwona Pisz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
