Podatki środowiskowe w Polsce i Korei Południowej – wymiana doświadczeń

Abstrakt

Cele artykułu stanowią identyfikacja, ocena podatków środowiskowych Polski i Korei Południowej oraz wskazanie potencjalnego obszaru współpracy – wymiany doświadczeń w zakresie podatków środowiskowych. Analizą objęto dane z okresu 2000-2020. W niektórych fragmentach, ze względu na dostępność danych, analizę zakończono na 2014 lub 2019 r. Jako metody badawcze wykorzystano krytyczną analizę literatury krajowej i zagranicznej, analizę aktów prawnych polskich i koreańskich stanowiących podatki środowiskowe w ujęciu porównawczym, analizę danych OECD z wykorzystaniem prostych metod statystycznych oraz elementów analizy porównawczej. W Polsce zidnetyfikowano cztery podatki środowiskowe: akcyzę na rodzaje produktów, które zostały uznane za szkodliwe dla środowiska, podatek od środków transportowych, podatek leśny i podatek rolny. W Korei Południowej do tej grupy zaliczono trzy podatki: od konsumpcji indywidualnej, samochodowy i od transportu, energii, środowiska. Pozytywnie oceniono podatki środowiskowe w Polsce i Korei Południowej, za kryterium przyjmując funkcje fiskalną oraz informacyjną. Wykazano, że wymiana doświadczeń byłaby pożądana, w szczególności w obszarze poprawy realizacji funkcji bodźcowej podatków obciążających zanieczyszczenie powietrza.