Skoki w procesie frachtu w kontenerowym transporcie dalekomorskim

Abstrakt

Jak zostało zweryfikowane we wcześniejszych badaniach (Gardoń, 2014), średniotygodniowy fracht w kontenerowym transporcie dalekomorskim może być modelowany za pomocą procesu skokowo-dyfuzyjnego z jednorodnymi poissonowskimi skokami. Dotychczas względna wielkość skoku była generowana z rozkładu empirycznego, który jest asymetryczny i nie przypomina żadnego z typowych rozkładów. Ogólnie skoki wzrostowe pojawiają się częściej, natomiast spadkowe są mocniej skoncentrowane wokół swojej średniej. W tym artykule do danych dotyczących skoków dopasowuje się mieszankę dwóch rozkładów, z których jeden opisuje oddzielnie skoki wzrostowe, a drugi spadkowe, co daje obiecujące wyniki. Model skokowo-dyfuzyjny jest wykorzystywany głównie do obliczania premii netto derywatyw, takich jak np. europejskie opcje kupna na fracht, których dotyczą wcześniejsze artykuły (Gardoń, 2016). Bez znajomości teoretycznego rozkładu względnej wielkości skoku podstawowego procesu do obliczania premii netto za opcje trzeba wykorzystywać czasochłonne symulacje Monte Carlo. Znajomość tego rozkładu może pozwolić na uzyskanie analitycznej, jawnej formuły na premię netto, co zwiększyłoby szybkość i dokładność obliczeń.